මේ දවස් ටිකේදි කරන්න ලැබුණ ප්‍රොජෙක්ට් එකේ මගේ කොටස දඩ බඩ ගාලා ඉවර කරලා නිවාඩු පාඩුවේ ඉන්න ගමන් කරන්න දේකුත් නෑනෙ කියලා කල්පනා කරකර ඉද්දි (ඇත්තටම හිත හිත ඉන්නෙ හවස කොහොමද ටිකක් කලින් ඔපීසියෙන් පනින්නෙ කියලා ගෙදර යන්න! ) කැම්පස් එකේ එක වසර ඉද්දි වුණ සිද්ධියකුයි අපේ සැට් එක පිරිතකට ගිහින් වුණ සිද්ධියකුත් මතක් වුණා. එක වසර සිද්ධිය නම් මතක් වුණේ මධුරංග ගේ හා හොඳයි හොඳයි කියවද්දි.

ඒ දවස් වල දවල් කාලෙදි ලැබ්(පරිගණක ) වල ෆේස්බුක්, යූ ටියුබ් එහෙම බ්ලොක් කරලා තිබුණෙ නැහැ. ඉතින් ඕන කෙනෙකුට ඕන හැටියකට ෆේස්බුක්, යූ ටියුබ් යන්න ඉඩකඩ තිබුණා. පස්සෙ කාලෙක තමයි ශිෂ්‍යයන්ගේ කාර්යක්ෂමතාවය වැඩි කරන්න ඕන කියල පෙ.ව 8-4 කාලයේ ඕවා බ්ලොක් කළේ. සිස්සයන්ගේ කාර්යක්ෂමතාවය වැඩි වුණාද නැද්ද නම් කියන්න දන්නෑ හැබැයි... මෙන්න කතාව. අපේ ඩිපාට්මන්ට් එකේ සාමාන්‍යයෙන් ලැබ් දෙකක් පාවිච්චි කරනවා. ඔන්න දවසක් ලෙක්චර් එකක් නැති වෙලාවක අපි ලැබ් එකට ගිහින් ෆේස්බුක් චැට් එකක් එහෙම දාගෙන ඉන්නකොට එක සැරේටම මට එහා පැත්තෙ ඉන්න එකා මවුස් එක එහාට මෙහාට කරකව කරකවා උඩ පැන පැන දඟලනවා, එකම ජංජාලයයි. බැලින්නම් ඌත් එක්ක චැට් කරකර හිටිය එකා (ඌ හිටියෙ අනිත් ලැබ් එකේ ) මිනිහට ලින්ක් එකක් එවලා. මිනිහත් ක්ලික් කරලා. ඒකෙන් අභ්‍යාස වීඩියෝ එකක් (ඇනිමේෂන් එකක් ද මන්දා හරියටම මතක නෑ) ලෝඩ් වෙලා ස්ක්‍රීන් එක පුරා එහෙ මෙහෙ දුවනවා. ඒක ක්ලෝස් කරන්න ඒ ඇප්ලිකේෂන් එක අල්ලන්න තමයි මිනිහා මවුස් එක අරන් දැඟලුවේ. අන්තිමේට යූ පී එස් එකට ඇනලා රී ස්ටාට් කරගෙන තමයි වැඩේ නතර කරගත්තෙ. දැන් මිනිහට වස ලැජ්ජාවයි. හැමෝම දැනගත්තනෙ සීන් එක.

හැබැයි මිනිහත් ඇතෑරියෙ නැහැ නෙට් එකේ සර්ච් කරලා හොයාගත්තා ලින්ක් එකක්. පස්සෙ දවසක ආයෙම එදා අර ලින්ක් එක එව්ව යාළුවා එහා ලැබ් එකේ ඉඳන් මූත් එක්ක චැට් කරකර ඉද්දි ෂේප් එකේ කලින් අර හොයාගත්ත ලින්ක් එක යවලා. අර යාළුවත් අපරාදෙ කියන්න බෑ ක්ලික් කරලා. සාමාන්‍යයෙන් ලැබ් එකේ මැෂින් වල සවුන්ඩ් ඩිසේබල් කරලනෙ තියෙන්නෙ. මොකක් හරි හේතුවකට ඒ මැෂින් එකේ සවුන්ඩ් එනේබල් වෙලා තමයි තිබිලා තියෙන්නෙ. ඔන්න දැන් අර ලින්ක් එක ඒ ලැබ් එකෙත් කලින් වුණා වගේ ම ස්ක්‍රීන් එක පුරා දුවනවලු. ඒක ක්ලෝස් කරගන්න බැරිම තැන කලබලේට මිනිහා මොනිටරේ ඕෆ් කරලා. එතකොට ඔන්න රූප නෑනේ. සද්දෙ එනවලු ඌ........හ්, ආ.......හ්, ම්......හ්, ඈ...හ් වගේ සද්ද ලැබ් එක පුරා පැතිරිලා යනවලු. හැමෝම ඉන්න තැන් වලින් එබි එබී බලනවලු. අන්තිමේට කොහොමහරි යූ පී එස් එකට ඇනලා මැෂිම ඕෆ් කරගෙන, එළියට ඇවිත් ගොඩාක් දෙනා ව මතක් කලා ලු. ෆස්ට් ඉයර් ඉඳන් ෆෝත් ඉයර් දක්වා හැමෝම නැඟිට නැඟිට තමන් දිහා බලද්දි මිනිහට මොනවගේ හැඟීමක් එන්න ඇතිද... ඒ දවස් වල අපිට එච්චර තේරුමක් නෑනේ ඔය එක එකා එවන ලින්ක් ක්ලික් කරන්න හොඳ නෑ කියලා.

දෙවනි කතාව නම් ළඟදි වුණ එකක්. අපේ එකෙක් ගෙ ගෙදරක පිරිත් කියනවා කියලා අපිටත් එන්න කිව්වා. අපිත් ඉතින් කලින් දවසෙ ම ගිහින් පිරිත් කොටුව එහෙම ගහලා, එක එක වැඩ කරලා රෑ වෙද්දි පිරිත් අහන්නත් ලෑස්තියි කට්ටිය. හැබැයි කලින් වැඩ කරපු මහන්සියට හැමෝටම වගෙ නිදිමතයි. ඉතින් කට්ටිය කතාවුණා සැරින්සැරේ මාරුවෙන් මාරුවට නිදාගමු කියලා. එකක් හැමෝටම නිදාගන්න ඉඩත් නැහැ. අනිත් එක අපි හැමෝම එක සැරේ නැතිවුණොත් අනිත් අයට සැක හිතෙනවනෙ. මමත් ඇතුළු පහක් විතර ඉස්සරවෙලා ම ගියා නිදාගන්න, ඊට පස්සෙ 1ට විතර නැඟිටලා අනිත් අයට ඉඩ දුන්නා නිදාගන්න කියලා. පිරිත් ගෙවල් වල සැරින් සැරේ ඔය කෝපි, බිස්කට්, කේක්, දොදොල්, කෙසෙල් වගේ ජාති එනවනෙ පිරිත් අහන අයට කන්න. අපි ඉතින් ඒවා වට කිහිපයක් ඉවර කරලා, පාන්දර 5ට විතර නිදාගෙන ඉන්න වුන් පව් නෙ කියලා හිතලා අපි කිව්වා ඒවා අල්ලන්න ආව මල්ලිලාට කිව්වා නිදාගෙන ඉන්න සෙට් එකක් ඉන්නවා උන්ටත් දෙන්න කියලා. මල්ලිලා දන්නෙ නෑනෙ නිදාගෙන ඉන්න තැන. අපි ගිහින් කකුලෙන් ඇදලා ඇහැරෙව්වා. මල්ලිලා ටිකත් ඉන්නවා ට්‍රේ ටිකත් අල්ලගෙන ඇඳවල් වටේට. ඔන්න ඉස්සරවෙලා ම ඉන්න එකා කෙඳිරි ගගා නැගිට්ටා. ට්‍රේ ටික දැක්ක විතරයි සාදු සාදු කියලා ට්‍රේ ඔක්කොටම වැන්දා, මේක දැක්ක ඇහැරෙමින් හිටිය වුන් සෙට් එකත් පෝලිමට සාදු කිය කිය ට්‍රේ වලට වඳිනවා. මුන් හිතලා තියෙන්නෙ පිරිකර ගෙනත් අතගස්සවන්න කියලා. එදා උදේ ඉඳන් පිරිත් කෙසේ වෙතත් හැමෝටම හිනා වෙලා කෙළවරක් නැහැ.